Карипжанова Г.Т., Есембеков Т.У, Қадыров Ж.Т.,

Токсанов С.Н., Даутова А.З.

Носов А.А.

Абенов Е.М.

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР:

  1. Алпысбаев Қ. Көркем мәтінді талдау әдістері. – Алматы: Қазақ университеті, 2004.
  2. Ақшолақов Т. Көркем шығарманың эстетикалық табиғаты. – Алматы: Ғылым, 2002.
  3. Ахундов М. Концепция пространства и времени. – М., 1982.
  4. Ананьева С.В. Время – пространство – автор. – Алматы, 2003.
  5. Атымов М. Идея және композиция. – Алматы., 1970.
  6. Әбдезұлы Қ. Қазақ прозасы және ұлттық идея. – Алматы, 2005.
  7. Ахметов К.К. Әдебиеттануға кіріспе. – Қарағанды, 2004
  8. Атымов М. Қазақ романдарының поэтикасы. – Алматы, 1975
  9. Барт Р. Избранные работы. Семиотика. Поэтика. М., 1988.
  10. Байтұрсынов А. Шығармалары. – Алматы, 1988.
  11. Бодрияр Ж. Система вещей. - М., 1995.
  12. Бахтин М. М. Эстеика словесного творчества. - М., 1986.
  13. Бауэр В., Дюмотц И., Головин С. Энциклопедия символов. - М., 2000.
  14. Белих А.А. Психологическая антропология. История и геория. - М., 1993.
  15. Вайман С.Г. Бальзаковский парадокс. - М., 1981.
  16. Введение в литературоведение. - М„ 1999.
  17. Введение в литературоведение. Под. ред. Л.В. чернец. – М., 1999.
  18. Винокур Г.О. Введение в изучение филологических наук. - М., 2000.
  19. Восточная поэтика. Специфика художественного образа. - М., 1983.
  20. Веселовский А.Н. Историческая поэтика. - М., 1996.
  21. Генон Р. Символы священной науки. М., 2002.
  22. Гадамер Х.Г. Истина и метод. Основы философской герменевтики. - М., 1988.
  23. Гаманов Б. Живопись словом. Портрет. Пейзаж. Вещь. - М., 1974.
  24. Гачев Г. Русский Эрос. - М., 1994.
  25. Дадебаев Ж. Өмір шындығы және көркемдік шешім. - Алматы, 1991.
  26. Дүйсенов М. Әдебиеттегі мазмұн мен форманың бірлігі. — Алматы, 1997.
  27. Джон Фоли. Энциклопедия знаков и символов. М., 1997.
  28. Жұмалиев Қ. Әдебиет теориясы. - Алматы, 1964.
  29. Жұмағали 3. Шындық және коркем әдебиет. - Қарағанды, 1993.
  30. Жирмунский В.М. Введение в литературоведение. - СПБ., 1996.
  31. Ермаков И. Д. Психоанализ литературы. - М., 1999.
  32. Есембеков Т.У. Әдеби талдауға кіріспе. - Қарағанды, 1990.
  33. Западное литературоведение XX века. Энциклопедия. - М., 2004.
  34. Карасев Л. В. Вещество литературы. - М., 2001.
  35. Қабдолов 3. Сөз өнері. - Алматы, 1992.
  36. Котков Г.К. От структурализма к поструктурализму. - М., 1998.
  37. Керлот X. Словарь символов. - М., 1994.
  38. Кулумбетова А. Система малой и средней этической формы. - Шымкент, 2006.
  39. Литературный энциклопедический словарь. - М., 1987.
  40. Лотман М.Ю. Анализ поэтического текста. – Л., 1972.
  41. Ланче Н.Н. Психический мир. - М., 1996,
  42. Леви-Стросс К. Структурная антропология. - М., 2001.
  43. Литературные архетипы и универсами. - М., 2001.
  44. Лулудова Е.М. Архетипы в художественном тексте. - Алматы, 2000.
  45. Лихачев Д.С. О филологии.-М., 1989.
  46. Майтанов Б. Қазақ романы және психологиялық талдау. - Алматы, 1996.
  47. Майтанов Б. Монолог құрылысы. - Алматы, 2006.
  48. Майтанов Б. Портрет поэтикасы. - Алматы, 2006.
  49. Мақпыров С. Әдебиеттануға кіріспе. - Алматы., 1991.
  50. Нұрғалиев Р. Сырлы сөз. - Алматы., 2000.
  51. Нұрғалиев Р. Айдын. - Алматы., 1985.
  52. Нұрқатов А. Идея жэне образ. - Алматы, 1992.
  53. Нұртазин Г. Шеберлік туралы ойлар. - Алматы., 1968.
  54. Мучник Г.М. Проблемы коммуникативной поэтики. - Алматы, 1995.
  55. Подорога В. Выражение и смысл. - М., 1995.
  56. Потебня Слово и миф. - М, 1989.
  57. Рождественский Ю.В. Общая филология. - М., 1996.
  58. Руднев В.ГІ. Словарь культуры XX века. Ключевые понятия и тексты. – М., 1999.
  59. Савельева В.В. Художественная антропология. - Алматы, 199.
  60. Томашевский В.В. Теория литературы. поэтика. - М., 1996.
  61. Топоров В.Н. Миф. Ритуал. Символ. - М., 1995.
  62. Тураева З.Я. Категория времени. - М., 1979.
  63. Темирболат А.Б. Проблемы хронотопа в современной прозе. - Алматы, 2003,
  64. Уэллек Р., Уоррен О. Теория литературы. - М., 1978.
  65. Хамзина К. М. Авторлық концепция жэне көркемдік ізденіс. - Қарағанды, 2006.
  66. Хализев В. Е. Теория литературы. - М., 2000.
  67. Фрейд 3. Введение в психоанализ. Лекций. - М., 2002.
  68. Швейбельман Н.Ф. Опыт интерпретации сюрреалистического текста. - Тюмень, 1996.
  69. Шейнина М. Энциклопедия символов. - М., 2002.
  70. Шмид В. Нарратология. - М., 1991.
  71. Эко У. Роль читателя. Исследования по семиотике текста. - СПб., 2005.
  72. Юнг К.Г. Архстип и символ. ~М., 1978.
  73. Юдин Э.Г. Системный подход и принцип деятельности. -М., 1978.
  74. Якобсон Роман. Избранные работы. - М, 1985.

КІРІСПЕ

Көркем мәтін көптеген ілім салалары үшін ұзақ уақыттан бері тұрақты зерттеу нысаны болып келе жатыр. Оны қабылдау, тану, талдау, бағалау хақында жазылған еңбек көп, теориялық қағидалар да аз емес. Мәтінтанудың методологиялық негіздері де әжептәуір айқындала бастаған әдістемелік амал-тәсілдер төңірегінде жинақталған зерттеулер де біршама.

Филологияның жетекші салаларының әр кезеңдегі өз жетістіктері мен тұжырымдарын тиянақтап қорытындылап, жинақтап саралап отыратын тәжірибесі бар. Ғылыми ойдың әрбір жаңа сатысы өткенді жетілдіруге тырысатыны, өз тезіне салып түзетуге ұмтылатыны жөнінде тарихи тағылым жетерлік, тың тұрғыдан қайта қарауға мүдделі болуы да бек мүмкін. Мұндай үдерістің қозғаушы күштері қатарында сыртқы және ішкі факторлар жататыны белгілі. Осындай еңбектің нәтижесінде адамзат тарихында «әлеуметтік жады» деп аталатын ерекше құбылысқа айналған өзекті ғылыми көзқарастар мен пікірлердің жалғастығы мен сабақтастығы пайда болып, құндылықтар құрайды екен. Осы тұтастық пен бірлік әрбір келесі ұрпақты өзіне құрметпен қарауға мәжбүр ете алатын күшке айналатынына да дәлел көп, сондықтан филологиялық ойдың тарихи даму барысымен жақын танысу, оны етене меңгеру студенттің ғылыми мәдениетін, кәсіби біліктілігін қалыптастыруға оң әсерін тигізетіні жөнінде талай мәрте айтылған, қайталап тағы бір рет айтқан артық емес.

Модернистік ғылыми көзқарастардың негізінде тың теориялық тұжырымдардың жататыны – анықталған жағдай, бірақ қалыпты зерттеу нысандары мен дәстүрлі ұғым-түсініктердің жаңа ғылыми көзқарасқа сәйкес болмайтыны немесе жедел өзгере алмай қалатын кездері де болады, сондықтан категориялар мен терминдердің, зерттеу амал-тәсілдерінің өзгеріп, түрленіп отыратынына түсіністікпен қарау қажет, бірақ бұрынғыларын да ұмытпаған жөн. Әрбір ғылыми зерттеудің нәтижесі ортақ қазынаға қосыла береді, білім көзіне айналдырудың тиімді әдістері мен оңтайлы жолдарын іздеп отыру өте маңызды.

Есте ұстайтын мынадай мәселе бар: әдебиеттану әрбір кезеңге сәйкес ғылыми ойлаудың стилін қалыптастырады, ол іргелі категориялар мен жетекші ұғымдардан, негізгі әдістер мен әмбебап қағидаттардан құралады. Сауатты зерттеуші бұлардан толық хабардар болғандығымен ерекшеленеді. Назарларыңызға ұсынылып отырған еңбек осындай мақсаттар көздейді. Алдымен студенттер мен магистранттарды әдебиеттанудың тарихындағы аса маңызды методологиялық жүйелермен таныстыру міндеті тұр. Әрине, бұл оқу әдістемелік құралының көлемі университет оқулықтары мен арнаулы пәндердің бағдарламаларының орнын басуды мақсат етпегенімен «көркем әдебиет және оны зерттеудің тарихы» деген тақырыпқа қызығушылық тудыруға қызмет қылса деген ой бар.

Жекелеген теориялық тұжырымдарға қатысты әр кезеңде түрлі пікір кездесіп отырады, бірақ бағалау білімнің арқасында жасалса ғана орнықты болмақ, ал ол үшін өткен тарих пен нақты тәжірибеге жүгінуге тура келер.

Оқу әдістемелік құралының ғылыми-әдістемелік тұрғыдан өз көздегені бар. Әдеби мәтінді зерттеудің жалпы филологиялық мәселелері, оларды шешудегі әр саланың қызметі нақтыланған. Сонымен бірге мәтінтанудың алғашқы баспалдақтары туралы жүйелі әңгіме айтуға ниеттендік, яғни зерттеу тақырыбын таңдау, оған негіздеме жасау, библиография түзу, дерек пен дәйекпен нәтижелі жұмыс істеу жолдары сөз етіледі.

Көркем мәтіннің сыртқы және ішкі құрылымын жүйелі зерттеудің жобасы ұсынылып, соған сәйкес зерттеу амалдары мен талдау жолдары таныстырылады. Кітаптың соңғы бөлімінде жетекші әдістерге шолу жасалып, олардың тірек ұғымдары мен теориялық негіздері сөз болған.

Оқу әдістемелік құралында ұсынылған талдау түрлері мен жолдарын схема түрінде дәл қайталаудың немесе оларды әмбебап әдіс-амал ретінде ойланбай қолдана салудың жөні жоқ, өйткені көркем мәтіннің жанрлық табиғатын, стильдік бітімін, құрылымын есепке ала отырып талдауға кірісуді ережеге айналдыру қажет. Олар зерттеушінің ойына ой қоссын деген ниеттен және өзінше ізденуге септессін деген жанашыр тілектен туғанына назар аударылғаны дұрыс шығар.