2-тақырып. Елдердің түрлері. Халықаралық ұйымдар



Дүниежүзінің саяси картасының объектілері. Дүниежүзінің қазіргі саяси картасының объектілері қатарына мемлекеттік мәртебесі жарияланған және жарияланбаған 250-ден аса ел мен аумақ жатады. Оларды басты екі топқа: 1) мемлекет мәртебесі жарияланған, халықаралық деңгейде танылған тәуелсіз мемлекеттер; 2) дербес басқару мәртебесіне ие болмаған тәуелді аумақтар деп екіге бөледі (6-сызбанұсқаны қараңдар). Олар бір-бірінен жерінің ауданы, халық саны, әлеуметтік-экономикалық даму деңгейіне қарай айырмашылық жасайды.

Тәуелсіз мемлекеттер. Өздерінің 6-сызбанұсқадан көріп отырғандай, тәуелсіз елдер мемлекеттік құрылымы мен басқару формалары жағынан әртүрлі болады. Кез келген елдің мемлекеттік құрылымы, яғни мемлекеттің аумақтық ұйымдасу сипаты оның қоғамдық-саяси өміріне тікелей ықпал еткенімен, экономикалық даму деңгейінде шешуші рөл атқармайды. Дүниежүзінің халықаралық деңгейде танылған тәуелсіз мемлекеттерін (олардың саны 193) мемлекетті басқару бойынша монархиялар мен республикаларға бөлінеді.

Монархия жағдайында жоғары өкімет билігі бір ғана адамның (император, король, герцог, князь, сұлтан және т.б.) қолында шоғырланған. Билік ету құқығы атадан балаға мұра етіп беріледі. Дүниежүзінде қазіргі кезде 29 монархия бар,. Олардың барлығы дерлік Ескі Дүниеде (Азияда – 13, Еуропада – 12, Африкада – 3), тек біреуі ғана Мұхит аралдарында (Тонга Корольдігі) орналасқан.

Абсолюттік монархияларда монархтың билігіне мүлде шек қойылмаған. Дүниежүзі бойынша мұндай мемлекеттер саны жыл сайын азайып келеді, олардың көпшілігі Азияда (БАЭ, Бахрейн, Катар, Кувейт, Оман) орналасқан.

Әлем монархиялары (2008 ж.)

 

Еуропа

Азия


1. Андорра Княздігі

2. Бельгия Корольдігі

3. Ватикан қала-мемлекеті

4. Ұлыбритания мен Солтүстік

Ираландияның Біріккен

Корольдігі

5. Дания Корольдігі

6. Испания Корольдігі

7. Лихтенштейн Княздігі

8. Люксембург Ұлы Герцогтігі

9. Монако Княздігі

10. Нидерланд Корольдігі

11. Норвегия Корольдігі

12. Швеция Корольдігі


1. Бахрейн Корольдігі

2. Бруней Корольдігі

3. Бутан Корольдігі

4. Иордан Корольдігі

5. Камбоджа Корольдігі

6. Катар мемлекеті

7. Кувейт мемлекеті

8. Малай Федерациясы

9. Біріккен Араб Әмірліктері

10. Оман Сұлтандығы

11. Сауд Арабиясы Корольдігі

12. Таиланд Корольдігі

13. Жапония

Африка

Мұхит Аралдары


1. Лесото Корольдігі

2. Марокко Корольдігі

3. Свазиленд Корольдігі

Тонга Корольдігі

Конституциялық монархияда монархтың билігі конституциямен шектелген. Яғни, накты заң шығару билігі парламенттің колында, ал үкімет атқарушы билікке ие. Мұндай мемлекеттерде монархтар “патшалық етеді, бірақ басқармайды”, тек ұлттың символы ретінде сан жылғы дәстүрді жалғастырады. Батыс Еуропаның көптеген елдеріне монархияның осы түрі тән: Бельгия, Дания, Нидерланд, Норвегия және т.б. конституциялық монархиялар арасында жоғары дамыған елдермен қатар, Лесото сияқты мешеу елдер де бар. Азиядағы жетекші ел Жапония да конституциялық монархиялар қатарына жатады.

Теократтық (грек. theos – құдай, kratos – билік) монархияларда мемлекет басшысы діни жетекші қызметін де атқарады. Мұндай мемлекеттер қатарына Бруней, Сауд Арабиясы және Ватикан жатады.

Дүниежүзіндегі елдердің басым көпшілігі мемлекетті басқару формасына қарай республика (латын. respublica — қоғамдық іс) болып табылады. Республикалық басқару формасы Еуропадағы буржуазиялық төңкерістер нәтижесінде енгізілген болатын. Республика — заң шығаратын ең жоғары өкімет билігі сайланатын өкілетті органның (парламент) қолында, ал мемлекет басшысын ел халқы өзі сайлайды. Президенттік республика жағдайында президент мемлекет басшысы болумен қатар, үкімет басшысы қызметін атқарады. АҚШ, Аргентина, Бразилия тәрізді елдер президенттік республикалар болып саналады. Ал парламенттік республикаларда атқарушы билік қызметін президент тағайындаған премьер-министр атқарады. Дүииежүзінің көптеген елдеріне, соның ішінде Қазақстан Республикасына басқарудың осы формасы тән.

Мемлекеттік құрылымына байланысты унитарлы (латын. unitas бірлік) және федерациялы (латын. foederatio-одақ, бірлестік) мемлекеттерді ажыратады. Унитарлы мемлекеттерде әкімшілік-аумақтық бірліктер тікелей орталық үкіметке бағынады, ортақ заң жүзеге асырылады. Унитарлы мемлекеттер қатарына Италия, Франция сияқты республикалармен қатар, Жапония, Ұлыбритания тәрізді конституциялық монархиялар да кіреді.

Федерациялы мемлекет жағдайында оның құрамына енетін федерация мүшелерінің белгілі бір саяси, экономикалық дербестігі болады. Бірыңғай (федералдық) заңдарымен және басқару органдарымен, ортак әскермен қатар, федерация мүшелерінде мемлекеттік биліктің барлық белгілері (ту, әнұран, конституция, парламент, атқарушы билік жүйесі) бар. Дүниежүзіндегі федера-циялар саны 20-дан асады (1-кестені қараңдар).

Федерациялардың әкімшілік құрылымдары республикалар, провинциялар, штаттар, жерлер және т.б. түрде болуы мүмкін.

АҚШ пен Ресей Федерациясын нағыз федерацияның үлгісі деуге болады. АҚШ құрамына 50 штат пен Колумбия Федерациялы округі енеді. Америкалықтар жалпы федералдық заңдармен қатар, өздері тұратын штаттын, заңдарына да бағынуы тиіс. 47 штаттың жері 3 мың графтыққа, ал олар өз кезегінде 17 мың тауншип (қалалы жерлер) пен 18 мың муниципалитета (ауылдық округтер) жіктеледі. Ал Ресей Федерациясы құрамына 21 республика, 46 облыс, 9 өлке, 4 автономиялық округ, 1 автономиялық облыс, екі федералдық қала енеді.

 

Дүниежүзіндегі федерациялы мемлекеттер

1-кесте

 

Аймақтар

Мемлекеттер

Еуропа

Австрия Республикасы, Бельгия Корольдігі, Германии Федерациялы Республикасы, Ресей Федерациясы, Швейцария Конфедерациясы

Азия

Біріккен Араб Әмірлігі (БАӘ), Малайзия, Мьянма Одағы, Пекстан Ислам Республикасы, Үндістан Республикасы

Америка

Америка Құрама Штаттары, Аргентина Республикасы, Бразилия Федерациялы Республикасы, Венесуэла Республикасы, Канада, Мексика Құрама Штаттары

Африка

Комор аралдары Федерациялы Ислам Республикасы, Оңтүстік Африка Республикасы, Нигерия Федерациялы Республикасы, Эфиопия

Аустралия және Мұхит аралдары

Микронезия Федерациялы Штаттары, Аустралия Одағы

 

Саяси картада федерациялы мемлекеттер, негізінен, ұлттық-этностық ерекшеліктерге (Ресей Федерациясы, Үндістан, Нигерия және т.б.) немесе мемлекеттін қалыптасу барысындағы тарихи географиялық факторларға (АҚШ, Канада, Бразилия) байланысты пайда болды.

Тәуелді аумақтар. Ұлы географиялық ашылулар мен еуропалық отарлау нәтижесінде метрополияларға тәуелді аумақтар пайда болды. Жалпы "аумақ" деген термин егемендігі жоқ жерлерге; аз игерілген аудандарға; мәртебесі белгісіз жерлерге (мысалы, Батыс Сахара) қатысты қолданылады (қосымшаға караңыз).

Тәуелді аумақтарға — отарлар (латын. соіопіа — қоныс), протектораттар (латын. protector — қамқоршы), мандаттық аумақтар, шалғай департаменттер мен аймақтар, ассоциациялық мемлекеттер жатады (А қосымшасын қараңдар).

Отарлар толығымен басқа мемлекеттің билігіндегі және саяси, экономикалык дербестігі жок елдер болып табылады. Протекторат тең емес келісім негізінде неғұрлым күшті мемлекеттің әсізіне "қамқоршы" болуынан қалыптасады. Бұл жағдайда елдің тәуелділік сипаты өзінің сыртқы экономикалық және саяси байланыстарын жүргізу құқығын басқа мемлекетке беруімен анықталады. Мандаттық аумактар Бірінші дүниежүзілік соғыста жеңіліске ұшыраған Германияның бұрынғы отарлары мен иеліктерін соғыста жеңіске жеткен елдердің қарамағына беру нәтижесінде пайда болды. Екінші дүниежүзілік соғыстан соң мандаттык жүйе БҰҰ-ның қамқорлығы жүйесімен ауыстырылды. Қазіргі кезде тәуелді аумақтардың аталған түрлері БҰҰ жасаған "отарлар тізіміне" енгізілген, ұйым тарапынан оларға жедел түрде теуелсіздік беру туралы талаптар қойылуда. Соған қарамастан Ұлыбритания маңызды әскери-стратегиялық аудандар болуына байланысты Испанияның оңтүстігіндегі Гибралтарды, Атлант мұхитының оңтүс-тігіндегі Фолкленд аралдарын тәуелді аумақтар ретінде сақтап қалып отыр.

Бұл тізімге шалғай департаменттер мен аймақтар, ассоциациялық мемлекеттер енбеген. Шалғай департаменттер мен аймақтар белгілі бір елдің құрамдас бөлігі ретінде танылады. Мысалы, Француз Одағына 5 шалғай департамент (Француз Гвианасы, Мартиника, Гваделупа, Реюньон, Сен-Пьер және Микелон), 5 аумақ (Француз Полинезиясы, Жаңа Каледония, Оңтүстік Антарктикалық аумақ, Маиотта, Уоллис және Футуна аралдары) енеді. Бұл Одақтың мүшелері Франциямен тығыз экономикалык, қарым-қатынаста және елдің заңды бөліктері ретінде ЕО тарапынан қаржылай көмек алуға құқылы. Еркін ассоциациялық мемлекет мәртебесін алған аумақ өзін-өзі басқарумен бірге, сыртқы саясатта да ішінара дербестікке ие болады. Пуэрто-Рико, Маршалл аралдары, Солтүстік Мариана Аралдары Бірлестігінде АҚШ-пен еркін ассоциацияға ену мәртебесі бар.

Халықаралық ұйымдар. 1919 жылы құрылған Ұлттар Лигасы деп аталатын халықаралық ұйым 1939 жылы өз жұмысын тоқтатты. Екішні дүниежүзілік соғыстан соң, 1945 жылы Біріккен Ұлттар Үйымы (БҰҰ) құрылды. Штаб-пәтері Нью-Йорк қаласында (АҚШ) орналасқан. Ұйымга 192 мемлекет (2009 ж.) мүше болды (қосымшадағы 5 –кестені қараңдар).

Бұл ұйымның алға қойған негізгі мақсаттары оның Жарғысында көрініс тапқан. Олардың қатарына әлемдегі бейбітшілік пен халықаралық қауіпсіздікті қамтамасыз ету, бейбіт өмірге төнген қауіптің алдын алу немесе бетін қайтару, халықаралық даулы мәселелер мен шиеленістерді реттеу жатады. Бұл Жарғыда мемлекеттердің бейбіт қатар өмір сүруі мен ынтымақтастығының басты принциптері, оның барлық мүшелерінің теңдігі, халықаралық көлемдегі ынтымақтастық пен өзге мемлекеттердің ішкі істеріне араласпау принциптері бекітілген.

Кейбір жағдайда БҰҰ халыкаралық саяси жанжалдарды реттеудің бейбіт құралдарынан баска, әскери жолын да пайдалануына тура келеді. БҰҰ қарама-ғындағы әскери күштер мен каржы оған мүше елдердің жарнасы есебінен түзіледі. БҰҰ-ның басты органдары — Бас Ассамблея мен Қауіпсіздік Кеңесі, Экономикалық және әлеуметтік кеңес, Халыкаралық сот, Қамқорлық жөніндегі кеңес, Хатшылык. Қамкорлық жөніндегі кеңес БҰҰ қамкорлыққа алған соңғы аумақ — Палау тәуелсіздігін алған соң қызметін токтатты. Кеңес өз тәртібіне енгізілгеп түзетулері негізінде жыл сайын емес, қажет болган кезде ғана жиналуға шешім қабылдады. БҰҰ-ның Бас хатшысын Бас Ассамблея 5 жыл мерзімге тағайындайды.

Сонымен қатар БҰҰ-ның халықаралық деңгейдегі қызметін ұйымдастыруда оның құрамындағы Білім, ғылым және мәдениет мәселелері жөніндегі ұйымның (ЮНЕСКО, штаб-пәтері Парижде орналаскан), Халықаралық еңбек ұйымының, Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының, Азық-түлік пен ауылшаруашылық жөніндегі ұйымның (ФАО), Сауда және даму жөніндегі конференциясының (ЮНКТАД) маңызы зор.э

Қауіпсіздікті сақтау мәселелерімен айналысатын ірі ұйымның бірі — Еуропадағы қауіпсіздік пен ынтымактастык ұйымы (ЕҚЫҰ) болып табылады. Ол 1973 жылы құрылған. Ұйымға 56 ел мүше. 2010 жылы бұл ұйымға төрағалык ету мәртебесі Қазақстанға өтті. Бұл еліміздің халықаралық деңгейдегі дәрежесін көтерді.