Көптеген елдер (бірақ барлығы дерлік емес) ГТО-ны құру, сынау және пайдалану тәртібін қатаң және мұқият реттейді. Алайда, биоинженерия мен ГТ-өнімдері (дәрі-дәрмектер, азық-түлік және т. б.) әлемдік сауда мен ұлттық бюджеттердегі өз үлесін тез арттыратын жағдайларда, олар тиісті зерттеулер мен өндіріс неғұрлым дамыған мемлекеттердің протекционистік қорғауында болады. Осыған байланысты типтік мысал ретінде АҚШ-ты алуға болады, оның трансұлттық компаниялары аталған салаларда абсолютті түрде үстемдік етеді. Еуропа одағының (бұдан әрі – ЕО) елдерінде (бұл сәйкес заңнамада көрсетілген) ГТ-өнімдерінің кең таралуына қатысты ұстамды және тіпті теріс көзқарас адамның биосфера эволюциясына түбегейлі араласуының теріс әсерінен интуитивті түрде қорқатын қоғамның күшті қысымымен байланысты. Сонымен, дамушы елдер күту позициясын ұстануда. Соның қатарында Ресей де бар. Олар қосымша азық-түлік импортына аса мұқтаж және сонымен бірге биоинженерлік инновацияларды сынау үшін, Homo sapiens популяциясына айналудан қорқады, алайда олар тиісті заңдарды қабылдағанымен, олар ГТ-өнімдерін мұқият тексеру үшін, қажетті материалдық-техникалық, ұйымдастырушылық және ең бастысы қаржылық қорға ие емес екенін алдын-ала біледі. Дәл осы жағдай ең үлкен алаңдаушылық туғызады, өйткені бір жағынан, біз Жер халқының көп бөлігі туралы айтып отырмыз, шынымен де өзін-өзі тамақтандыруға мүмкіндігі жоқ, ал екінші жағынан, әлемдік азық-түлік нарығын монополиялау туралы, тіпті жекелеген елдер немесе олардың топтары емес, инновациялардың кеңеюінің негізгі түрткі болған мотивтері қоғамдық мүдделер емес, пайда табу болып табылатын бірнеше ұлтаралық компаниялар.
Әлемдік нарықты ырықтандырудың орындылығы туралы он жылдан астам пікірталас аясында индустриалды дамыған елдер (әлем бойынша халықтың шамамен 20 %-ы ғана тұратын) осы саладағы мемлекеттік протекционизм әлсіремейтіні ғана емес, керісінше, күшейетіні белгілі. Жақын болашақта таусылатын ресурстарды қайта бөлу үшін күресте азық-түлік қорлары негізгі дәлел ретінде пайдаланылады, бұл үкіметтер мен қазынашылықтардың әлемдік азық-түлік нарығына, демек, ГТ-өнімдерін пайдалану бағдарламаларына араласуын едәуір күшейтеді деп сенуге толық негіз бар.
Бұл өз кезегінде әлемдік қоғамның келесі жағдайларға күдіктілігін түсіндіреді:
- индустриалды дамыған елдерде қабылданатын биоинженерия заңдары азық-түлікті импорттаушы елдер халқының денсаулығына қамқорлық жасауға немесе ірі биотехнологиялық корпорациялардың коммерциялық мүдделеріне негізделе ме;
- экономиканы жаһандандыруға, оның ішінде әлемдік азық-түлік нарығы мен сарқылатын ресурстарды ырықтандыруға шақырулар әлемдік қоғамдастық мүддесі үшін іске асырыла ма;
- жалпы Жер биосферасының және әр елдің тұрғындарының қауіпсіздігін қамтамасыз ететін биоинженерлік қызметке (зерттеулер, өндіріс, бақылау) қатысты заңдар қабылдануы мүмкін бе?
Тірі организмдердің генетикалық өзгерісі бойынша биоинженерияның бұрыннан белгілі нақты мүмкіндіктері мен шектеулерін, биосфера эволюциясына мұндай араласудың ықтимал салдарын жеткіліксіз білуді, сондай-ақ жақын болашақта өркениет дамуының жаһандық экономикалық, экологиялық, демографиялық және ресурстық тұрақсыздығын ескере отырып, біздің ойымызша, трансгенозға қатысты заңнамадағы ең сенімді стратегия тиісті ғылыми зерттеулердің озық дамуын мемлекеттік қолдау және Жердің биосферасы мен Homo sapiens популяциясы болып табылатын осындай эволюциялық нәзік құрылымдардың динамикалық тепе-теңдігін бұзудың ең болмағанда қаупі бар салаларда генетикалық инженерия мүмкіндіктерін кеңінен практикалық қолдануға өте сақтықпен қарау болар еді.
АҚШ позициясы (қазіргі уақытта барлық генетикалық түрлендірілген дақылдардың көпшілігі өсірілетін ел) ЕО елдерінің белсенді қарсылығына тап болады. Соңғыларының біртұтас көзқарасы ГТ-өнімдерінің адам денсаулығына нақты әсері әлі жеткілікті түрде зерттелмегені болып тұр. Егер АҚШ-та жаңа биоинженерлік технологияларды енгізу әдетте олармен байланысты тәуекелді бағалаудан бұрын болса, Батыс Еуропада, керісінше, ГТ-өнімдері кешенді алдын ала бағалаудан кейін ғана қолданыла бастайды. Тіпті Еуропа елдеріндегі ГТ-өнімдерін таңбалау ережелері АҚШ пен Канададан ерекшеленеді. Әрине, ЕО-ның АҚШ өнімдері жолындағы қорғаныс кедергілері әлемдік азық-түлік нарығындағы әдеттегі бәсекелестікке байланысты болуы мүмкін.
ЕО елдерінің белсенді қарсылығына тап болған биотехнологиялық корпорациялар Азия, Африка және Шығыс Еуропа елдеріне, соның ішінде ТМД елдеріне трансгендік тектес азық-түлік дақылдарының, яғни соя, бидай, жүгері және басқа да бірқатар өсімдік түрлерінің экспансиясын күрт күшейтті, мұнда жалпы «азық-түлік қауіпсіздігін» және халықтың биологиялық қауіпсіздігін қамтамасыз ету талаптары индустриалды дамыған елдерге қарағанда онша қатал емес. Бұл жағдайда ең қиын міндеттері болжанбайтын әсерлерді, сондай-ақ ГТ-өнімдерін ұзақ мерзімді пайдаланудың салдарын анықтау мен бағалау болып табылады. Болашақта гендік модификациялар күрделі сипатта болатындықтан, оның ішінде көптеген түраралық өзгерістерді қоса отырып, күтпеген әсерлердің пайда болу ықтималдығы айтарлықтай артады.